Κῦρος δὲ συγκαλέσας τοὺς στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς τῶν Ἑλλήνων συνεβουλεύετό τε πῶς ἂν τὴν μάχην ποιοῖτο, καὶ αὐτὸς παρῄνει θαρρύνων τοιάδε. Ὦ ἄνδρες Ἕλληνες, οὐκ ἀνθρώπων ἀπορῶν βαρβάρων συμμάχους ὑμᾶς ἄγω, ἀλλὰ νομίζων ἀμείνονας καὶ κρείττους πολλῶν βαρβάρων ὑμᾶς εἶναι, διὰ τοῦτο προσέλαβον. Ὅπως οὖν ἔσεσθε ἄνδρες ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας ἧς κέκτησθε καὶ ἧς ὑμᾶς ἐγὼ εὐδαιμονίζω. εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἂν ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων καὶ ἄλλων πολλαπλασίων. ὅπως δὲ καὶ εἰδῆτε εἷς οἷον ἔρχεσθε ἀγῶνα, ὑμᾶς εἰδὼς διδάξω. Τὸ μὲν γὰρ πλῆθος πολύ καὶ κραυγῇ πολλῇ ἐπίασιν. ἂν δὲ ταῦτα ἀνάσχησθε, τὰ ἀλλὰ καὶ αἰσχύνεσθαί μοι δοκῶ οἵους ἡμῖν γνώσεσθε τοὺς ἐν τῇ χώρᾳ ὄντας ἀνθρώπους.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
συμβουλεύομαι =ζητώ συμβουλή // παραινέω, ,ῶ =συμβουλεύω // ἀπορέω, ῶ τίνος = δεν έχω, στερούμαι+ πλάγ. ερωτημ. = απορώ, δεν ξέρω… // ἀμείνων= ανώτερος (ηθικά, πνευματικά)· βελτίων = ανώτερος (ταξικά)· κρείττων = ανώτερος (σε δύναμη)· λώων=ανώτερος (σε περιουσία)· όμως από πολύ νωρίς η σημασία όλων των παραθετικών ενοποιήθηκε στο ανώτερος, καλύτερος, καταλληλότερος… // εὐδαιμονίζω τινά + προσδ. αιτίας = καλοτυχίζω // διδάσκω τινά τι = εξηγώ, διδάσκω // τό πλῆθος = ο στρατός // κραυγή = κραυγές // ἐπέρχομαι-ἔπειμι = έρχομαι, φτάνω· κάνω επίθεση.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ
θαρρύνων= κατγ. μτχ., σε θέση επιρρ. κτγ. σκοπού // ἀπορῶν = αιτιολ. μτχ. // συμμάχους – επιρρ. κτγ. τρόπου // ὅπως ἔσεσθε = πλάγ. ερωτημ. (του σκοπού)· εξαρτάται από ενν. προστακτ. ὁρᾶτε // ἧς = αντικείμ. στο κέκτησθε, σε γεν. αντί αιτιατ. από έλξη // ἧς (ὑμᾶς) = γεν. αιτίας // ἴστε: προστακτική // πολύ και κραυγῇ = επιρρ. κτγ. τρόπου + δοτ. τρόπου (παράλλαξη) // τό πλῆθος = υποκείμ. στο ἐπίασιν (σχήμα κατά το νοούμενο).