0
0
Read Time:29 Second
Οι οφειλές του παρελθόντος δεν διαγράφονται με τη μετάθεση του χρέους στο μέλλον. Ορισμένες φορές τα απόνερα του παρελθόντος ξεχειλίζουν και μας πνίγουν. Ό,τι έμεινε ανεκτέλεστο, ό,τι αναπνέει ως απωθημένο, είναι πάντοτε παρόν να μας κοιτάζει με τα πελώρια μάτια του, σαν τον σιωπηλό δράκο λίγο πριν ανοίξει το στόμα του να μας κάψει.
Για να σωθούμε από τα δόντια του, πρέπει να τον κοιτάξουμε κατάματα. Μόνον αν συμφιλιωθούμε με την παρουσία του θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε μαζί του, με έναν άσπονδο φίλο, έναν ακίνδυνο συνοδοιπόρο…
Πίνακας : Max Ernst : “The eye of silence”, 1943