0
0
Read Time:1 Minute, 21 Second
Η αναγραφή της διαγωγής στο απολυτήριο του σχολείου είναι ό,τι πιο συντηρητικό θα μπορούσε να θεσμοθετήσει το Υπουργείο Παιδείας. Πρόκειται για μια ακόμη αναχρονιστική επινόηση, που θέτει σε κίνδυνο το μέλλον των παιδιών, γιατί θα πρέπει εφ’ όρου ζωής να φέρουν έναν τίτλο μόνιμου στιγματισμού σε περίπτωση που η διαγωγή τους χαρακτηριστεί “κοσμία” και όχι “κοσμιωτάτη”. Ακόμη και σε περιπτώσεις κακουργηματικών πράξεων το ποινικό μητρώο του παραβάτη “καθαρίζει” μετά την παρέλευση είκοσι χρόνων. Αντιθέτως, το απολυτήριο θα είναι ένα απαιτούμενο έγγραφο για κάθε μελλοντική εργασία, ένα μόνιμο “αποδεικτικό” παραβατικής ή ανήθικης συμπεριφοράς που κάποια στιγμή ίσως επέδειξε ένα παιδί στην εφηβική ( ! ) του ηλικία. Και αυτό το στίγμα θα το κουβαλάει σε όλη του τη ζωή. Το ενδεχόμενο λάθος του ουσιαστικά δεν θα παραγράφεται ποτέ.
Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση προσωπικών δεδομένων και αισχρή “καταδίκη” σε μια μόνιμη απαξίωση του χαρακτήρα του. Σε μια κοινωνία που οφείλει να δίνει δεύτερη και τρίτη ευκαιρία, που οφείλει να συγχωρεί , που οφείλει να διορθώνει και όχι να παγιώνει τα ανθρώπινα “λάθη”, έρχεται η βαθιά συντηρητική απόφαση του υπουργείου να ξεπεράσει τον εαυτό ακόμη και των πιο οπσθοδρομικών συμβούλων του.
Τι να πει κανείς ; Μονάχα θλίψη προκαλεί αυτή η απαράδεκτη απόφαση, αυτή η οπισθοδρόμηση στις πιο σκοτεινές και συντηρητικές εποχές της ελληνικής κοινωνίας, που μάταια πασχίζει να συμβαδίσει με το πνεύμα της νέας εποχής. Οι εμμονές σε ιδεοληψίες του παρελθόντος από την νεόκοπη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συμπληρώνουν απλώς το παζλ ενός σχεδίου σιδηράς πειθαρχίας και σκοταδισμού, που από ό,τι φαίνεται έχει πολύ δρόμο να διανύσει και το αποκορυφωμά της δεν το έχουμε δει ακόμα…
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %