0
0
Read Time:39 Second
Αν είχαμε το θάρρος και τη γενναιότητα να πούμε όσα σκεφτόμαστε και να ακούσουμε όσα σκέφτονται οι άλλοι,θα προκαλούσαμε απανωτές μικρές πυρηνικές εκρήξεις, μικρά οδυνηρά ολοκαυτώματα.Πού να ταράζουμε τώρα την ηρεμία της «υπέροχης» ζωής μας και τη μακάριααταραξία των άλλων γύρω μας ; Είναι προτιμότερο να περιφερόμαστε ανάμεσά τουςσαν επισκέπτες σε μουσείο αγαλμάτων. Τουλάχιστον, η «ακινησία» τους δεν είναι απειλητική και τα κλειστά στόματα παρέχουν μια ασφάλεια, έναν ασαφή, έστω, υπαινιγμό.
Και αν μας πνίξουν κάποτε οι λέξεις που συσσωρεύουμε κάτω από τον ουρανίσκο μας, καθώς τις επιστρέφουμε σαν ανάστροφο παλιρροϊκό κύμα, λίγο προτού τις εκστομίσουμε, μικρή σημασία έχει. Έτσι κι αλλιώς, είμαστε μια αποθήκη ανείπωτων λέξεων και φράσεων, που σέρνονται σαν φίδια στο βαθύ πηγάδι της ψυχής μας και δηλητηριάζουν την αυθεντικότητα της ύπαρξής μας…
Πίνακας : Salvador Dali
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %