Πάντα με προβλημάτιζε αυτό το τρίτο μέρος της ψυχής του ανθρώπου που επινόησε ο Αριστοτέλης ανάμεσα σε αυτό που σχετίζεται με τη λογική του (λόγον ἔχον) και σε εκείνο που δεν έχει καμία σχέση με τη λογική του (ἄλογον). Το τρίτο αυτό μέρος το ονόμασε, όχι τυχαία, «ἐπιθυμητικόν».
Τελικά, με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι αυτό το τρίτο μέρος της ανθρώπινης ψυχής ευθύνεται για όλες τις αμφιταλαντεύσεις του, την αστάθεια του χαρακτήρα του και τις (αυτο) καταστροφικές- πολλές φορές- εξάρσεις του.
Είναι όμως, κι εκείνο που απογειώνει και τη φαντασία του, καθώς αποδίδει λογική βάση στον έρωτα, στις συναισθηματικές μεταπτώσεις του και δικαιολογεί την πίστη στην εκπλήρωση των ονείρων του. Με άλλα λόγια δίνει πληρότητα στο νόημα της ζωής του…[4/7/2017]
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν ένα διακόπτη μέσα τους. Τον κλείνουν και αμέσως το φωτεινό δωμάτιο που κρύβουν μέσα τους γίνεται σκοτεινό και «σβήνει». Όλα τα έπιπλα, τα αντικείμενα, τα διακοσμητικά, αρχίζουν με τον καιρό να σαπίζουν ή παύουν να υπάρχουν και μόνο με την ψηλάφηση γίνονται πλέον αντιληπτά. Καμιά φορά γλιστρούν από τα χέρια τους και σπάζουν, καθώς προσπαθούν να τα αγγίξουν ξανά, χωρίς να ανοίξουν το διακόπτη τους. Δε θέλουν πάλι το φως στο δωμάτιο, για να μην τρομάξουν από την απερισκεψία τους να αφήσουν στο σκοτάδι όλα τα πολύτιμα πράγματα που εγκατέλειψαν…[3/7/2017]
Τέλος, μεταξύ άλλων ,σημαίνει και σκοπός. Τίποτα δεν τελειώνει κατά μία έννοια ,εάν δεν ολοκληρωθεί πρώτα ο σκοπός του, εάν δεν εκπληρωθεί ο λόγος ύπαρξής του. Διαφορετικά, τα «ξέφτια» του επανέρχονται, άλλοτε ως φαντάσματα και άλλοτε ως βασανιστικά απωθημένα…[3/7/2017]
Δε μου αρέσει αυτή η γραμμή των οριζόντων…
Κάνει τον κόσμο μας να φαίνεται περίκλειστος.
Θέτει όρια, ρουφάει το βλέμμα, προκαλεί ψευδαισθήσεις και οράματα και κάποια στιγμή «καταπίνει» τον ήλιο.
Μας παρασύρει στην ευθυγράμμιση ,ενώ η γοητεία βρίσκεται στα τεθλασμένα…[2/7/2017]
Τί είναι το μέλλον ;
Το μέλλον είναι το άθροισμα των προσδοκιών μας ,η αστείρευτη εναπόθεση των ελπίδων μας, ή άρνηση της άμεσης διάψευσης των ονείρων μας. Είναι η τράπεζα των συναισθημάτων μας, που τοκίζει τους πόθους μας με την ευχή κάποτε να αποδώσει την υπεραξία τους…[25/6/2017]
Κάποτε η ζωή μας καθορίζεται από την έκβαση της μάχης ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα.
Συνήθως, όταν επικρατεί η λογική, η ηθική τάξη αποκαθίσταται και η ζωή μας γίνεται συμβατική, στα όρια του προβλεπόμενου.
Όταν επικρατεί το συναίσθημα , η ζωή μας αφήνεται στο παρανάλωμα του ονείρου, στη γοητεία του απρόβλεπτου.
Η επιλογή όμως, είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Το τίμημα που θα πληρώσουμε, το ορίζουμε εμείς. Ακόμη και όταν «η υπουλότητα της ανθρώπινης παραίσθησης», όπως θα έλεγε ο Albin Lesky, δε μας επιτρέπει να καθορίσουμε εμείς την έκβαση αυτής της μάχης…[24/6/2017]
Πίνακες : Wassily Kandinsky (1866-1944)