Ο Αριστοτέλης στο περίφημο έργο του “Ηθικά Νικομάχεια” (Β’-Ε’) εκθέτει τις απόψεις του σχετικά με το στόχο της ανθρώπινης ζωής, την ευδαιμονία. Να, περίπου τί λέει :
-Ποιος είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής ;
-Η ευτυχία ή αλλιώς η ευδαιμονία.
-Τί είναι η ευτυχία ;
–Μια ψυχική ενέργεια, όχι μια παθητική κατάσταση.
-Πως επιτυγχάνεται η ευτυχία ;
–Με την κατάκτηση της αρετής.
-Τι είναι η αρετή ;
–Η αδιάκοπη επανάληψη ηθικών πράξεων, που στο μεταξύ έχουν γίνει έξεις, δηλαδή μόνιμα στοιχεία του χαρακτήρα μας.
-Πού εδράζεται η ηθική αρετή ;
-Στην υποκειμενική μεσότητα.
-Τί είναι η μεσότητα ;
-Η ελεύθερη επιλογή της μέσης οδού μεταξύ δυο ακροτήτων.
-Πώς διαπιστώνουμε ότι έχουμε επιλέξει τη μεσότητα ;
–Όταν χαιρόμαστε και όταν λυπόμαστε με αυτά που “πρέπει”, και αυτό είναι αποτέλεσμα της ορθής παιδείας που έχουμε πάρει.
-Ποιος καθορίζει τί “πρέπει” και τί δεν “πρέπει”;
-Η κοινωνία στην οποία ζούμε, με τους γραπτούς και άγραφους κανόνες και νόμους της, τα ήθη και τα έθιμά της.
-Από πού πηγάζει η αρετή ;
-Από τη λογική.
-Πώς επισφραγίζεται η ορθή επιλογή της λογικής ;
-Από το συναίσθημα της χαράς που νιώθουμε, όταν κάνουμε ηθικές πράξεις και αυτές γίνονται έξεις, που οδηγούν στην αρετή και κάτ´ επέκταση στην ευτυχία…