0
0
Read Time:1 Minute, 4 Second
Οι αρχαίες ελληνικές λέξεις έχουν μοναδικό σημασιολογικό βάθος και βάρος.
Το ρήμα “ἡγοῦμαι” για παράδειγμα. Μόνο του το ρήμα μέσα στην πρόταση,αυτόνομο και αυτάρεσκο, ανεπηρέαστο σχεδόν από τα συμφραζόμενά του σημαίνει : “ειμαι ηγέτης,αρχηγός, ηγεμόνας”.
Όταν βρεθεί δίπλα του κανένα αντικείμενο σε πτώση γενική “κουλουριάζεται” απο κάτω του και το υπακούει, γίνεται υποτακτικό του. Έτσι, “ἡγοῦμαι τινός” σημαίνει πια “ειμαι αρχηγός κάποιου, κυβερνώ, διοικώ κάποιον”.
Και όταν πάλι δίπλα του βρεθεί ενα απαρέμφατο ή δύο αιτιατικές, τότε το υποκείμενο του αποκτά μια “αυτοκυριαρχία”, εκφράζει μια προσωπική γνώμη βασισμένη πιθανόν ακόμη και σε μια ολόκληρη ατομική κοσμοθεωρία. Τότε σημαίνει “νομίζω, θεωρώ, πιστεύω”.
Αυτό το σημασιολογικό και ιδεολογικό πλούτο θέλουν να αφαιρέσουν αφελώς οι διώκτες των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο (που σημειωτέον διδάσκονται ήδη με τρόπο απλό, εύληπτο και συγκριτικό προς τη νέα ελληνική). Χωρίς τη σημασιολογική απόχρωση των λέξεων όμως, την ιστορικότητα και το ιδεολογικό φορτίο που κουβαλούν, τότε είναι που τα αρχαία γινονται…”νεκρή γλώσσα”.
Η λύση επομένως δεν είναι η κατάργησή τους, αλλά ο εκσυγχρονισμός και η βελτίωση του τρόπου διδασκαλίας τους, ώστε να αναδεικνύεται η ομορφιά και η διαχρονική πολιτισμική αξία τους.
(Ψιλά γράμματα βέβαια, για τους θιασώτες της άποψης πως ό,τι δε λειτουργεί και δε γίνεται σωστά, πρέπει να καταργείται και όχι -ὀπως θα έπρεπε- να βελτιώνεται).
Το ρήμα “ἡγοῦμαι” για παράδειγμα. Μόνο του το ρήμα μέσα στην πρόταση,αυτόνομο και αυτάρεσκο, ανεπηρέαστο σχεδόν από τα συμφραζόμενά του σημαίνει : “ειμαι ηγέτης,αρχηγός, ηγεμόνας”.
Όταν βρεθεί δίπλα του κανένα αντικείμενο σε πτώση γενική “κουλουριάζεται” απο κάτω του και το υπακούει, γίνεται υποτακτικό του. Έτσι, “ἡγοῦμαι τινός” σημαίνει πια “ειμαι αρχηγός κάποιου, κυβερνώ, διοικώ κάποιον”.
Και όταν πάλι δίπλα του βρεθεί ενα απαρέμφατο ή δύο αιτιατικές, τότε το υποκείμενο του αποκτά μια “αυτοκυριαρχία”, εκφράζει μια προσωπική γνώμη βασισμένη πιθανόν ακόμη και σε μια ολόκληρη ατομική κοσμοθεωρία. Τότε σημαίνει “νομίζω, θεωρώ, πιστεύω”.
Αυτό το σημασιολογικό και ιδεολογικό πλούτο θέλουν να αφαιρέσουν αφελώς οι διώκτες των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο (που σημειωτέον διδάσκονται ήδη με τρόπο απλό, εύληπτο και συγκριτικό προς τη νέα ελληνική). Χωρίς τη σημασιολογική απόχρωση των λέξεων όμως, την ιστορικότητα και το ιδεολογικό φορτίο που κουβαλούν, τότε είναι που τα αρχαία γινονται…”νεκρή γλώσσα”.
Η λύση επομένως δεν είναι η κατάργησή τους, αλλά ο εκσυγχρονισμός και η βελτίωση του τρόπου διδασκαλίας τους, ώστε να αναδεικνύεται η ομορφιά και η διαχρονική πολιτισμική αξία τους.
(Ψιλά γράμματα βέβαια, για τους θιασώτες της άποψης πως ό,τι δε λειτουργεί και δε γίνεται σωστά, πρέπει να καταργείται και όχι -ὀπως θα έπρεπε- να βελτιώνεται).
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %