Η απάτη των Greeklish !

Read Time:4 Minute, 45 Second

Πηγή : blogs.sch.gr/milkappis/

Τα Greeklish (Γκρίκλις), από τις λέξεις greek (ελληνικά) και english (αγγλικά) είναι η απεικόνιση, (γραφή) της ελληνικής γλώσσας με λατινικό αλφάβητο, γι’ αυτό ονομάζονται λατινοελληνικά. Άρχισαν να διαδίδονται εντατικά τα τελευταία 10 με 15 χρόνια λόγω του ότι στο παρελθόν ήταν δύσκολη η αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων από τους υπολογιστές, γιατί δεν παρείχαν ανάλογη υποστήριξη όλα τα υπολογιστικά συστήματα, αλλά και διότι δεν υποστήριζαν τα κινητά τηλέφωνα ελληνικούς χαρακτήρες στα μηνύματα (SMS). Στην εποχή μας έχουν ξεπεραστεί αυτά τα προβλήματα αλλά βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους να χρησιμοποιούν στις επικοινωνίες τους αυτήν την επιεικώς απαράδεκτη και αδιαφιλονίκητα επισφαλής γραφή. Έχω την εντύπωση ότι τα λατινοελληνικά (greeklish) υπάρχουν ακόμα κυρίως λόγω της λεξιπενίας και της γλωσσικής ένδειας που χαρακτηρίζει σήμερα ένα σημαντικό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού και κυρίως τους νέους, που αν δεν ενδιαφερθούν να αντιμετωπίσουν το γλωσσικό πρόβλημά τους και να βελτιωθούν, και συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα λατινοελληνικά ως οπλοστάσιο στην αμάθειά τους, θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνουν αγράμματοι.

Είπαν για την Ελληνική γλώσσα: Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας): «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς. Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.» Η τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας Έλεν Κέλλερ είχε πει: «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.»
Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (Ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης, 106-43 π.Χ.): «Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.»

Όπως καταλαβαίνετε η ελληνική γλώσσα είναι ένας θησαυρός που καμιά άλλη χώρα δεν διαθέτει. Μια γλώσσα που μιλιέται στον ίδιο τόπο, σε ευθεία γραμμή, εδώ και πάνω από 3.500 χρόνια και γράφεται πάνω από 28 αιώνες. Είναι η γλώσσα που στηρίζει και αναπτύσσει την σκέψη, οδηγώντας σε πολύπλοκους συνειρμούς και σωστές πράξεις. Δεν είναι ένα απλό εργαλείο η ελληνική γλώσσα. Είναι η ιστορία μας, είναι ο πολιτισμός μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα μας είναι αξία.

Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης και κατά συνέπεια από την ίδια την γλώσσα. Οι τελευταίες έγκυρες μελέτες φέρνουν στο φως της δημοσιότητας συγκλονιστικά στοιχεία για τις «βλάβες» που μπορούν να προκαλέσουν τα λατινοελληνικά (greeklish) στη γλωσσική ικανότητα τόσο του χρήστη τους, όσο και του αποδέκτη τους. Αυτό σίγουρα θα το πληρώσουν ακριβά οι νέοι άνθρωποι, διότι χάνουν το οπτικό ίνδαλμα της λέξης με αποτέλεσμα να τους αποξενώνει απ’ την ορθογραφία και τη σημασία της, καταργώντας κανόνες της με την έλλειψη τονισμού, την έλλειψη των σημείων στίξης, τη χρήση αγγλικών σημείων στίξης, ενώ ενισχύουν τα ορθογραφικά λάθη (π.χ. ο αντί για ω), τα φωνητικά λάθη (κυρίως στους φθόγγους π.χ. κς αντί για ξ), τη σύντμηση λέξεων (π.χ. tespa αντί τέλος πάντων, tpt αντί για τίποτα, dld αντί για δηλαδή κ.α.), τη λάθος χρήση χρόνου ή προσώπου στα ρήματα, τη λάθος πτώση στα ουσιαστικά και την αντικατάσταση λέξης με άλλη, με εντελώς διαφορετική σημασία … και ως αποτέλεσμα με το πέρασμα του χρόνου η γλωσσική ικανότητα του χρήστη τους ολοένα και φθίνει. Άλλα προβλήματά τους είναι ότι κουράζουν τον αναγνώστη και ότι είναι ακαλαίσθητα.

Αν ρωτήσεις τους υποστηρικτές των απαίσιων greeklish θα επικαλεστούν ταχύτητα στο γράψιμο και ξεκούραστη γραφή αφού δεν χρειάζεται ορθογραφία, επίσης θα σου πουν συνήθεια ή ακόμα και μόδα … δηλαδή βολευόμαστε επειδή είμαστε ανορθόγραφοι και τεμπέληδες και πετάμε στα άχρηστα την γλώσσα μας που έχει τόσα να μας προσφέρει … με δύο λέξεις αυτοκαταστρέφουμε την δημιουργική σκέψη μας.

Δεν είναι τυχαίο που η «Ακαδημία Αθηνών» εξέδωσε διακήρυξη εναντίον κάθε προσπάθειας για την αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου από το λατινικό, όπου με λίγα λόγια λέει:

«Η τάση και προσπάθεια να αντικατασταθεί το ελληνικό αλφάβητο από το λατινικό επιδιώκει να καταφέρει καίριο πλήγμα κατά της ελληνικής σκέψης και όλων των πτυχών του ελληνικού πολιτισμού που εκφράζονται με γραπτά κείμενα, αλλά και των γένει ανθρωπιστικών σπουδών. Η γλώσσα μας η αρχαιότατη αλλά πάντα σύγχρονη και ζώσα, αυτή η γλώσσα που εμπλούτισε όχι μόνο τη λατινική, αλλά και τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, που έχει και οπτικά συνδεθεί άρρηκτα με το αλφάβητό της, δεν είναι δυνατό να υποστεί μείωση με την κατάργησή του από εμάς τους ίδιους. Είναι αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες την μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο, και με την αντικατάστασή τους από άλλα υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμματά του. Όταν άλλοι λαοί, μάχονται ως σήμερα να διατηρήσουν μέχρι τη τελευταία τους λεπτομέρεια τον τρόπο γραφής των κειμένων τους με το δικό τους αλφάβητο, εδώ, με την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επιχειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων με το λατινικό. Ως λαός, που μέσα από το ίδιο αλφάβητο της γλώσσας του μετέδωσε τον πολιτισμό σε όλο των κόσμο, εμείς οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν παρά να αρνούμεθα να εγκαταλείψουμε την ιστορική μας γραφή. Όχι μόνο γιατί αχρηστεύεται ένα από τα θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού μας, αποκόβοντάς μας από τις μέχρι σήμερα εκδηλώσεις του, αλλά και γιατί έτσι αγνοείται η σχέση αλφαβήτου και γλώσσας. Μιας γλώσσας, που ο τρόπος της γραπτής της απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος επί ολόκληρες χιλιετίες ως σήμερα. Θεωρούμε ανόσια αλλά και ανόητη κάθε προσπάθεια να αντικατασταθεί η ελληνική γραφή».

Τα greeklish λοιπόν είναι μια απάτη, που προσπαθεί να εξαπατήσει τους νέους παγιδεύοντας τους σε μονοπάτια αγραμματοσύνης και περιορισμού του εύρους σκέψης τους, αφού όπως είναι παγκοσμίως αποδεχτό μόνο η ελληνική γλώσσα με το πλήθος λέξεων της και την πολυπλοκότητα στις έννοιές της βοηθάει τον εγκέφαλο να φτάσει σε ανώτατο ατραπό σκέψης.