Τί και αν κρύβεται πίσω από μισά χαμόγελα;
Τί και αν σέρνεται ανάμεσα στις περσίδες των ματιών ;
Τί και αν κολυμπάει μέσα σε μισόλογα ;
Η ελπίδα πάντα βρίσκει τον τρόπο να εμφανίζεται εκεί και όταν δεν την περιμένεις, πάντα ευπρόσδεκτη και πάντα γοητευτική .
Με τους βοστρύχους της Άνοιξης πίσω από το λευκό αυχένα, με τα ζυγωματικά μετέωρα κάτω από τις υποσχέσεις των υγρών ματιών και τα πορφυρά χείλη έτοιμα να κολακέψουν την έμφυτη ευπιστία μας στο ακατόρθωτο.
Άλλοτε στέκεται πίσω μας και ζεσταίνει τα φτερά μας με την ανάσα της και άλλοτε χάνεται σαν τρομαγμένη σκιά από το φόβο να αντικρίσει το μοιραίο σάρωμα της πραγματικότητας από τον άνεμο της απογοήτευσης…
Πίνακας : Salvador Dali, “Woman at the Window at Figueres”,1926