Η εξέλιξη της επιστήμης, σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζεται από πολλούς, δεν αυξάνει την ανθρώπινη αλαζονεία, αλλά την ταπεινότητα. Κάθε ανακάλυψη, κάθε πειραματική απόδειξη, κάθε επιβεβαίωση μιας επιστημονικής θεωρίας έρχεται να καλύψει το κενό της λογικής, που πρέπει να κυριαρχεί στη ζωή μας και παράλληλα να γεμίζει το συναισθηματικό κενό με την ταπεινότητα. Η εξέλιξη της επιστήμης είναι μια διαρκής διαμόρφωση μιας νέας ηθικής , η οποία μας απαγκιστρώνει από τη στασιμότητα και την άγνοια και μας κινητοποιεί να κάνουμε το επόμενο βήμα. Γιατί, η ανθρώπινη μοίρα δεν πρέπει να είναι η αυτάρεσκη συντήρηση της κεκτημένης γνώσης, αλλά οφείλει να είναι η συνεχώς διαμορφούμενη ηθική που πηγάζει από την αδιάκοπη κατάκτηση της γνώσης. Και όπως η φυσική εξέλιξη είναι απρόβλεπτη, αλλά αναπόφευκτα υποχρεωτική, έτσι και η επιστημονική εξέλιξη δεν έχει όρια. Όπως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τους νόμους της φύσης, με ανάλογο τρόπο δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την επιβαλλόμενη ηθική της εξελισσόμενης επιστήμης…
Πίνακας : Rembrandt, “The anatomy lesson of dr Nicolaes Tulp”, 1632