Δεν είναι φρόνιμο να καταστρέφουμε τον κόσμο μας -φυσικό, προσωπικό ή κοινωνικό- γιατί ζούμε μέσα σε αυτόν και η καταστροφή του θα σημάνει και τη δική μας καταστροφή. Είμαστε μέρος του, κινούμαστε εντός του, τον διαμορφώνουμε στο ποσοστό που μας αναλογεί και αν δεν είναι ιδεατός, αν είναι άδικος και άθλιος, η λύση δεν είναι η καταστροφή του, αλλά η αλλαγή του. Δεν είναι λύση η αυτοκτονία, αν δε μας αρέσει ο εαυτός μας, αν δε μας ικανοποιεί η ζωή μας. Η λύση είναι να αλλάξουμε, αλλάζοντας ταυτόχρονα τον κόσμο μας. Αυτή ακριβώς η ελπίδα, αυτή η προοπτική και δυνατότητα της αλλαγής συντηρεί το νόημα και την αξία της δικής μας ύπαρξης και του κόσμου μας · αυτή αποτρέπει την αυτοκτονία και την αυτοκαταστροφή μας : η ελπίδα κάποτε να αλλάξουμε…
Πίνακας : Vincent Van Gogh, “Pollard willows and setting sun”, 1888