Read Time:49 Second
Αν η κβαντομηχανική έφτανε στο σημείο κάποτε να κβαντίσει (ποσοτικοποιήσει) όχι μόνον τα υλικά μέρη του κόσμου, αλλά ακόμη και αυτές τις αποκαλούμενες αφηρημένες (νοητές) έννοιες, και μάλιστα να τις αναπαραστήσει με μαθηματικές συναρτήσεις ή εξισώσεις σαν αυτή του Αϊνστάιν, τότε πιθανόν θα συνέβαινε το εξής : θα χρειαζόταν η κατασκευή ενός κβαντικού υπέρ-υπολογιστή, ο οποίος θα ήταν δυνατό να αντικαταστήσει , δικαστές, νομοθέτες και κυβερνήτες. Θα μπορούσε για παράδειγμα μέσα σε νανοδευτερόλεπτα όχι μόνο να κρίνει αν κάποιος είναι αθώος ή ένοχος με βάση τη συνάρτηση του δικαίου, αλλά και να επιβάλει την ανάλογη ποινή σε συνδυασμό με τη συνάρτηση / εξίσωση της ποινής.
Αυτή η εξέλιξη θα γεννούσε αυτομάτως τεράστια ηθικά διλήμματα και θα περιόριζε τόσο πολύ την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να οδηγηθεί σε μια κβαντική τεχνοκρατική δικτατορία, η οποία θα καθόριζε αυστηρά και αναπόδραστα και ανά πάσα στιγμή όλες τις αντιλήψεις για έννοιες, όπως ελευθερία, δίκαιο, άδικο, ωραίο, μη ωραίο, καλό, κακό, ηθικό, ανήθικο.