Είμαστε λέξεις που αποκτούμε νόημα μέσα στις προτάσεις των άλλων. Οι λέξεις όμως, είναι σημασιολογικά κενές και δεν σημαίνουν τίποτα αποκομμένες από το γλωσσικό τους περιβάλλον. Μόνον στο πλαίσιο μιας πρότασης αποκτούν σημασία και νόημα τα γλωσσικά σημεία. Έτσι κι εμείς : μόνοι μας δεν έχουμε καμία σημασία, είμαστε σαν τις λέξεις που δεν έχουν νόημα έξω από το γλωσσικό τους περιβάλλον. Χωρίς την επαφή, την ανταλλαγή απόψεων και συναισθημάτων, χωρίς την αντανάκλαση των πράξεών μας, χωρίς τις άλλες λέξεις, τους άλλους ανθρώπους γύρω μας, η ζωή μας δεν έχει νόημα, είναι μια ανόητη σειρά γραμματικών συμβόλων. Απομονωμένοι, σιωπηλοί και αδρανείς δεν έχουμε καμία σημασία για τους άλλους, είμαστε αστέρια που έσβησαν, γιατί δεν υπήρχαν μάτια να τα κοιτάξουν και καρδιές να αναστενάξουν…
Πίνακας : Vincent Van Gogh, “The Old Tower in the Fields”, 1884