0
0
Read Time:30 Second
Δεν ρωτήθηκα αν θέλω να ζήσω και δεν ρωτήθηκα αν θέλω να πεθάνω. Με πέταξαν στην ύπαρξη με ημερομηνία λήξης -άγνωστη προς το παρόν, αλλά μονίμως αιωρούμενη πάνω από το κεφάλι μου. Μου έδωσαν ως αντάλλαγμα για αυτό το άλγος δυο-τρία βρώμικα πουκάμισα και μερικά φθαρμένα προσωπεία, για να ζήσω μόνος ανάμεσα σε μοναξιές και ένα τεντωμένο σκοινί, να διασχίσω την άβυσσο. Δεν είχα άλλη επιλογή.
Έτσι ανταμείφθηκαν οι φόβοι μου για τη μελλοντική, απότομη αποπομπή από το πανηγύρι, και αυτό το είπαν θεία δικαιοσύνη. Εγώ το αποκαλώ μέγιστη ντροπή και αδικία…
Πίνακας : Rene Magritte, “Not to be Reproduced”, 1937
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %