Αν δε σου αρέσει η πραγματικότητα, ίσως να μην φταίει η πραγματικότητα. Άλλαξε τις λέξεις με τις οποίες την περιγράφεις. Άλλαξε τη σύνταξη, τη σειρά των λέξεων που χρησιμοποιείς. Κάνε τη μοναξιά “συνομιλία με τον εαυτό σου”, την απογοήτευση “διαδικασία ενδοσκόπησης”, το λάθος “ένα στάδιο αυτογνωσίας”, τον πόνο “γλυκιά αναμονή της ανακούφισης”, την ασχήμια “το αντίθετο της ιδεατής ομορφιάς” και τη λύπη “μια παροδική κατάσταση εν αναμονή της χαράς”.
Είναι βέβαιο πως η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει γιατί το θέλεις, ούτε γιατί θα υπακούσει σε κάποιον προαιώνιο συμπαντικό νόμο. Η πραγματικότητα θα αλλάξει, εάν εσύ την ερμηνεύσεις με το σωστό τρόπο : αν την προσαρμόσεις, όχι στις επιθυμίες σου, αλλά στις δυνατότητές σου…
Πίνακας : Rene Magritte, “The land of miracles”, 1964