Σήμερα λέω να πρωτοτυπήσω : θα φορέσω το ξεχασμένο ρούχο της αδιαφορίας, εκείνο που δεν προλαβαίνω να αερίσω… Ίσως μου έρχεται κάπως στενό, η μούχλα του να είναι ενοχλητική, και η υγρασία του περάσει τελικά στους πόρους μου σαν μιαρό θειάφι. Αλλά και πάλι δε θα πτοηθώ. Δε θα το σκίσω περπατώντας ανάμεσα σε ψεύτικα … Συνεχίστε να διαβάζετε το Ξεχασμένο ρούχο.