0
0
Read Time:33 Second
Αν είναι αλήθεια ότι εκτός από την κανονική ζωή,«ζούμε» παράλληλες ζωές μέσα στη σκέψη των άλλων, τί θα γινόταν άραγε, αν καταφέρναμε να συνθέσουμε όλα τα «στιγμιότυπα» όσων μας σκέφτονται ; Τί θα γινόταν αν μπορούσαμε να ξαναζήσουμε με τον τρόπο που μας σκέφτονται οι άλλοι ; Πόσο καλύτεροι θα γινόμασταν, αν ακολουθούσαμε τη σκέψη εκείνων που μας αγαπούν και νιώθουν έστω μια συμπάθεια για μας ; Πόσο πιο πλήρεις θα ζούσαμε, αναφήναμε τους αγαπημένους μας να βάλουν την πινελιά τους πάνω στο “φθαρτό”πορτρέτο μας ; Τη δική τους ψηφίδα στον κατακερματισμένο εαυτό μας ; Ή μήπως το κάνουμε ήδη, κάθε φορά που ανταλλάσσουμετην αύρα της συναναστροφής μας με τους άλλους ;
Πίνακας : Joan Miro