Η διαρκής και επαναλαμβανόμενη επιστροφή, είτε στο «καλό», είτε στο «κακό» παρελθόν είναι μια… παρά φύση ανθρώπινη εμμονή.
Η πραγματική επιστροφή στο παρελθόν είναι αδύνατη, γιατί το βέλος του χρόνου έχει φορά μόνον προς το μέλλον. Η επιστροφή στο παρελθόν συμβαίνει μόνον σε ένα φαντασιακό επίπεδο, όπου υπάρχει η τάση να εξιδανικεύεται κάθε ευχάριστη ανάμνηση, να απομυθοποιείται κάθε δυσάρεστη, αλλά δεν προσφέρει καμία δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης των όρων και επανακαθορισμού των δεδομένων και των συνθηκών του.
Η προσκόλληση στο παρελθόν ναρκοθετεί με βίαιο τρόπο τη φυσική τάση του ανθρώπου να ονειρεύεται και να ελπίζει. Η τάση αυτή- όπως και το βέλος του χρόνου- έχει πάντα διεύθυνση στο μέλλον. Τρέφεται και μεγαλώνει με τα υλικά του παρόντος, όχι του παρελθόντος. Ό,τι πέρασε, ίσως να μη διαγράφεται και ίσως πάλι να μην ξεχνιέται. Είναι όμως αδύνατο να αλλάξει. Είναι χρήσιμο ορισμένες φορές να επιστρέφουμε στο παρελθόν σε ένα φαντασιακό επίπεδο, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πραγματική ζωή βρίσκεται στο παρόν που «τρέχει» τώρα και στο μέλλον, το ανεξερεύνητο ξέφωτο που μας προσμένει…
Πίνακας : Νίκος Εγγονόπουλος
Θαυμάσια τοποθετηση