Read Time:57 Second
Στο ερώτημα αν πρέπει το πλήθος να ασκεί την πολιτική εξουσία ο Αριστοτέλης απαντά θετικά χωρίς περιστροφές και εξηγεί : “το κάθε επιμέρους άτομο μπορεί να μην είναι τίποτε το αξιόλογο, ενωμένοι όμως όλοι μαζί είναι ενδεχόμενο να είναι, όχι σαν άτομα, αλλά σαν σύνολο, καλύτεροι από εκείνους. […] Πολλοί καθώς είναι, ο καθένας διαθέτει ένα μόριο αρετής και φρόνησης, και έτσι, ενωμένοι οι πολλοί γίνονται, κατά κάποιο τρόπο, ένας άνθρωπος με πολλά πόδια, με πολλά χέρια και με πολλές αισθήσεις —και με ανάλογη, βέβαια, αρετή και εξυπνάδα” (“Πολτικά”, Γ11,1-4).
Χωρίς να αναφέρει τη λέξη δηλαδή, ο Αριστοτέλης προκρίνει ως καλύτερο πολίτευμα τη Δημοκρατία.
Πόσο μελαγχολικά και μακρινά ακούγονται τα λόγια του σήμερα ! Γιατί, στην εποχή μας δε χάθηκε το ελάχιστο μόριο αρετής και φρόνησης που διαθέτει ο καθένας από εμάς. Χάθηκε όμως, η δυνατότητα να ενώσουμε τα μόρια αυτά για ένα κοινό καλό, για μια κοινή προσπάθεια. Φαίνεται σαν να έχουν συνθλιβεί ή μάλλον να έχουν αλεστεί στα δόντια αρχικά της αλαζονείας μας. Κι έπειτα, άβουλοι και παραδομένοι στην ευημερία μας και στην προπαγάνδα διεφθαρμένων πολιτικών και διαπλεκόμενων μιντιαρχών επιτρέψαμε στα Μνημόνια να αφυδατώσουν κάθε ικμάδα τους…
Χωρίς να αναφέρει τη λέξη δηλαδή, ο Αριστοτέλης προκρίνει ως καλύτερο πολίτευμα τη Δημοκρατία.
Πόσο μελαγχολικά και μακρινά ακούγονται τα λόγια του σήμερα ! Γιατί, στην εποχή μας δε χάθηκε το ελάχιστο μόριο αρετής και φρόνησης που διαθέτει ο καθένας από εμάς. Χάθηκε όμως, η δυνατότητα να ενώσουμε τα μόρια αυτά για ένα κοινό καλό, για μια κοινή προσπάθεια. Φαίνεται σαν να έχουν συνθλιβεί ή μάλλον να έχουν αλεστεί στα δόντια αρχικά της αλαζονείας μας. Κι έπειτα, άβουλοι και παραδομένοι στην ευημερία μας και στην προπαγάνδα διεφθαρμένων πολιτικών και διαπλεκόμενων μιντιαρχών επιτρέψαμε στα Μνημόνια να αφυδατώσουν κάθε ικμάδα τους…