Περιήγηση στον Έβρο: Αποκάλυψη σε allegro ma non tropo

Είχα αρκετά χρόνια να πάω στον Εβρο και τον περασμένο μήνα τον γύριζα επί μία εβδομάδα. Είναι ένα μέρος που, αν έκανα κάποιο άλλο επάγγελμα, θα έμενα ευχαρίστως. Οχι μόνον για τις πολλές φυσικές ομορφιές του, την ιστορία του και ότι μπορείς να πιεις τον καφέ σου σε μια ώρα είτε στην Τουρκία είτε στη Βουλγαρία αλλά και για τους κατοίκους του που στα ελαττώματά τους δεν περιλαμβάνεται η αφιλοξένια.
Για να μπορέσει να περιγράψει κανείς όλο τον νομό θα χρειαζόταν ένα βιβλίο ολόκληρο, έτσι θα προσπαθήσω να σας δώσω περιληπτικά τα ωραιότερα στα δικά μου τουλάχιστον μάτια.
Ο Νομός Εβρου βρίσκεται στο βορειοανατολικότερο άκρο Ελλάδας, φυσικό σύνορο της χώρας μας με τη Βουλγαρία στα βόρεια και την Τουρκία στα ανατολικά, αποτελεί δε το ένα από τα δύο τριεθνή σημεία που υπάρχουν στην Ελλάδα. Δυτικά συνορεύει με τον νομό Ροδόπης και στα νότια βρέχεται από το Θρακικό Πέλαγος. Χιλιομετρικά αποτελεί τον πλέον απομακρυσμένο νομό από την Αθήνα, καθώς η πρωτεύουσα του νομού, Αλεξανδρούπολη, απέχει 840 χλμ. και 340 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένας νομός πεδινός στην ουσία, αφού μόνο το 10,3% είναι ορεινοί όγκοι, έναντι των εκτεταμένων πεδιάδων που καταλαμβάνουν το 62,4% της έκτασής του που τις αρδεύουν τα πλούσια νερά του ποταμού Εβρου και των παραποτάμων του. Η κύρια ενασχόληση των κατοίκων είναι η καλλιέργεια γης (βαμβάκι, σιτάρι και τεύτλα), ενώ η κτηνοτροφία αποτελεί τη δεύτερη σε σπουδαιότητα απασχόληση των κατοίκων της περιφέρειας του νομού.
Αλεξανδρούπολη
Είναι η πρωτεύουσα του νομού Εβρου με 50.000 περίπου κατοίκους. Βρίσκεται σε απόσταση μόλις 14 χιλιομέτρων περίπου από τις εκβολές του ποταμού Εβρου, όπου και τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Η πόλη είναι σχετικά νέα. Χτίστηκε στη θέση ενός ασήμαντου οικισμού, που λέγεται ότι δημιουργήθηκε όταν κατασκευάζονταν από Αυστριακούς μηχανικούς οι σιδηροδρομικές γραμμές της Μακεδονίας.

Η θέση είχε την ονομασία Ντεντέαγατς (Δεδέαγατς) που σημαίνει «Δέντρο του Καλόγερου», από ένα δέντρο που στη σκιά του, κατά την παράδοση, δίδαξε και τάφηκε κάποιος δερβίσης. Το 1877, οι Ρώσοι αξιωματικοί έκθαμβοι από τη μαγευτική τοποθεσία σχεδίασαν μια πόλη με θαυμάσιο ρυμοτομικό σχέδιο και ωραίους, φαρδείς δρόμους. Ονομαζόταν Δεδέαγατς μέχρι το 1920, οπότε και ονομάστηκε Αλεξανδρούπολη προς τιμήν του τότε βασιλιά της Ελλάδος Αλεξάνδρου, του πρώτου βασιλιά που επισκέφτηκε την πόλη. Βεβαίως, οι γνώμες διίστανται.
Κατά τον Πλούταρχο, την πόλη έκτισε ο βασιλεύς Αλέξανδρος στην χώρα των Θρακών την οποία υπέταξε πιθανόν το 334 π.Χ. Την αναφέρει επίσης σε ειδικό κατάλογο τρίτη κατά σειρά ο Στέφανος Βυζάντιος. Πιθανολογώ πως και οι δύο ερμηνείες της ονομασίας είναι σωστές. Με τη Συνθήκη της Λωζάννης (24/7 1923) η Δυτική Θράκη και ανάμεσά της η Αλεξανδρούπολη, παραχωρήθηκε οριστικά στην Ελλάδα.
Σήμερα, η πρωτεύουσα του νομού Eβρου λειτουργεί ως διοικητικό κέντρο του νομού. Mεγάλο μέρος των κατοίκων της είναι διοικητικοί υπάλληλοι ή ασχολούνται με το εμπόριο. Ετσι, η ταυτότητα της πόλης είναι αυτό που θα λέγαμε «μεσοαστική». Θα βρείτε κολυμβητήρια, γυμναστήρια, μπαράκια, εστιατόρια και ταβέρνες, μια οργανωμένη αγορά και ό,τι άλλο συνιστά μια ολοκληρωμένη πόλη που δεν της λείπει τίποτα. Ο τουρισμός παρουσιάζει αξιόλογη κίνηση και υπάρχει αρκετά ικανοποιητική υποδομή για την κάλυψη των αναγκών των τουριστών που κατακλύζουν τις θαυμάσιες αμμουδιές της περιοχής. Αξίζει να δείτε το σήμα «κατατεθέν» της πόλης που είναι ο Φάρος της και είναι από τους μεγαλύτερους, όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και όλης της Ευρώπης καθώς και το περίφημο σπήλαιο της Μάκρης που θεωρείται σύμφωνα με την παράδοση κατοικία του Κύκλωπα Πολύφημου. Εχει δύο ορόφους και τρεις θαλάμους (δύο στον πρώτο και έναν στον δεύτερο όροφο) με πολλούς σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν πήλινες πλάκες και όστρακα.
Το «Μεταξένιο» Σουφλί
Δεν ξέρω τι αναμνήσεις μπορεί να έχει κάποιος που υπηρέτησε εκεί τη θητεία του, εμένα πάντως σαν επισκέπτη με καταγοήτευσε με τα παλιά σπίτια του και τα ανηφορικά του δρομάκια. Πέντε χιλιάδες περίπου άνθρωποι ζουν και εργάζονται στο Σουφλί που δημιουργήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα από νομάδες Σουλιώτες και γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του κατά τον 19ο αιώνα έως και τις αρχές του 20ού, οπότε και οι κάτοικοί του ασχολήθηκαν κυρίως με τη σηροτροφία, την παραγωγή μετάξης και την αμπελοκαλλιέργεια. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να γνωρίσετε από κοντά αυτήν την ιστορία του μεταξιού, από μια επίσκεψη στα 2 μουσεία της πόλης. Εκεί, θα ταξιδέψετε ώς την Kίνα, όπου για πρώτη φορά αρχίζει η καλλιέργεια της μετάξης. Θα δείτε τη διαδικασία εκτροφής των μεταξοσκωλήκων και την μετέπειτα παραγωγή της μετάξης.
Είναι μια πόλη με πολλά αρχοντικά και παραδοσιακά κτίσματα. Νομίζω πως είναι και η μοναδική πόλη της Ελλάδας που έχει λειτουργική «Πνύκα» με την επιγραφή «Τις βούλεται αγορεύειν»!
Διδυμότειχο

Κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών Χρόνων και ιδίως μετά την Φραγκοκρατία, το Διδυμότειχο ήταν η πιο σημαντική πόλη της Θράκης. Εκεί γεννήθηκε ο Ιωάννης Γ΄ ο Βατάτζης, ο Ιωάννης Ε΄ ο Παλαιολόγος και ήταν η έδρα των αυτοκρατόρων Ανδρόνικου του Γ΄ Παλαιολόγου και Ιωάννη του ΣΤ΄ Καντακουζηνού κατά τη διάρκεια των δύο καταστροφικών εμφυλίων πολέμων του πρώτου μισού του 14ου αιώνα. Χρησιμεύει ως ορμητήριο για τον αυτοκρατορικό στρατό και βάση για τις επιχειρήσεις του, χώρος υποδοχής των επισήμων ξένων αλλά ταυτόχρονα και τόπος εξορίας των πλέον επικίνδυνων εχθρών του θρόνου της Κωνσταντινούπολης.
Σήμερα, το κάστρο διατηρείται στο μεγαλύτερο μήκος του με τους 24 πύργους του, κάποιοι από τους οποίους φέρουν μονογράμματα βυζαντινών προσωπικοτήτων και διακοσμητικά μοτίβα. Στο μεταβυζαντινό ναό του Χριστού Σωτήρος ο επισκέπτης μπορεί να προσκυνήσει τη θαυματουργή αμφιπρόσωπη εικόνα της Βρεφοκρατούσας Θεοτόκου «Διδυμοτειχίτισσας» με τη Σταύρωση στην οπίσθια όψη, ένα αυτοκρατορικό δώρο προς την πόλη, όπως επίσης και την έξοχη υστεροβυζαντινή εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι εκατοντάδες των τεχνητών λαξευμάτων σπηλαίων, τα οποία είχαν διαμορφωθεί από τους ίδιους τους βυζαντινούς κατοίκους του κάστρου ως βοηθητικά τμήματα των κατοικιών τους. Η πόλη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1361 και αποτέλεσε την πρώτη τους πρωτεύουσα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Εδώ ο σουλτάνος Μουράτ ο Α΄ έκτισε τα ανάκτορά του και εδώ, σε ένα μικρό πύργο, φυλαγόταν ο αυτοκρατορικός θησαυρός. Ανάμεσα στα μνημεία της περιόδου είναι το διάσημο επιβλητικό Μεγάλο Τέμενος, γνωστό ως τέμενος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ του Κεραυνού, το αρχαιότερο στην Ευρώπη, κτισμένο στις αρχές του 15ου αιώνα με μολυβδοσκέπαστο τρούλο. Στην ίδια περίπου εποχή χρονολογούνται και τα λεγόμενα «Λουτρά των Ψιθύρων», τα αρχαιότερα Οθωμανικά λουτρά στην Ευρώπη τα οποία σώζονται έως και σήμερα. Εκεί βρίσκονται και οι φυλακές που έμεινε φυλακισμένος ο Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας λαξεμένες σε βράχο πλάι στη Μητρόπολη. Μια πόλη που ασχέτως του «Διδυμότειχο Blues» αξίζει να περπατήσετε τους δρόμους και τα σοκάκια της και να τη γνωρίσετε.
Ορεστιάδα
Η παλιά Ορεστιάδα είναι η Αδριανούπολη ή Καραγάτς και εκκενώθηκε τον Ιούλιο 1923 διότι η Συνθήκη Λωζάννης, προέβλεπε να παραδοθεί στους Τούρκους. Η σημερινή Ορεστιάδα είναι η νεώτερη πόλη της Ελλάδας και λόγω αυτού έχει και την καλύτερη ρυμοτομία. Λίγο πιο νότια βρίσκεται το βυζαντινό φρούριο του Πυθίου που ήταν το καταφύγιο και θησαυροφυλάκιο του Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνού.
Μεταξάδες
Ενα χωριό με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που παραδείγματά της έχω δει μόνον σε 2 – 3 οικήματα στην Πελοπόννησο. Ομως, για να βρεθείς στους Μεταξάδες, πρέπει να ξέρεις το μέρος.

Οι Μεταξάδες είναι ένα από τα τελευταία χωριά πριν από τη Βουλγαρία. Ακολουθώντας την ταμπέλα εξόδου από τον κεντρικό δρόμο, διαδοχικά θα περάσετε αρκετά μικρά και γραφικά χωριά. Οι Μεταξάδες, όπως και τα υπόλοιπα χωριά που ανήκουν στον Δήμο, είναι περιοχές που βασίζουν την οικονομία τους αποκλειστικά στην καλλιέργεια της γης. Γι’ αυτό και στα χωράφια που θα δείτε στο δρόμο σας, όπου καλλιεργούνται σπαράγγια, σιτάρι και βαμβάκι, πάντα κάποια δουλειά γίνεται ανάλογα με την ώρα της ημέρας και σχεδόν ποτέ δεν θα τα δείτε άδεια.
Παλιότερα, η περιοχή φημιζόταν για τις πέτρες και τους λιθοξόους της. Θαυμάσια δείγματα της αρχιτεκτονικής που στήθηκαν πάνω σε αυτήν την πέτρα θα δείτε σε όλα τα χωριά της κοινότητας και κυρίως στους Μεταξάδες. Σπίτια, αλλά και παλιότερες εκκλησίες, κτισμένα εξ ολοκλήρου από πέτρα και ξύλο ανάμεσα της. Δουλεμένες από άριστους τεχνίτες, οι πέτρες αλλού ορθογώνιες και αλλού ακανόνιστου σχήματος, φτιάχνουν σπίτια εντυπωσιακά και επιβλητικά. Πολλά από αυτά σήμερα έχουν αναπαλαιωθεί και κάποια βρίσκονται στη διαδικασία της αναπαλαίωσης.
Περιηγήσεις οικολογικού περιεχομένου
Aν βρεθείτε στο νομό Eβρου, αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε δύο από τα σπουδαιότερα οικοσυστήματα της χώρας μας. Πρόκειται για το Δάσος της Δαδιάς και το Δέλτα του Eβρου. Στο μεν πρώτο θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε πλήθος αρπακτικών πουλιών που φωλιάζουν εκεί και στο δεύτερο θα δείτε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας κατά μήκος του ποταμού που αποτελεί όχι μόνο το σύνορο της χώρας μας με την Τουρκία, αλλά και το σημείο τομής Ανατολής και Δύσης.
Δέλτα του ποταμού Εβρου
Ο ποταμός Εβρος, είναι ο μεγαλύτερος της Βαλκανικής μετά τον Δούναβη. Ξεκινώντας από τις βόρειες πλευρές της βουλγαρικής Ρίλας, διασχίζει και ποτίζει τον εύφορο κάμπο της Ανατολικής Ρωμυλίας, για να καταλήξει στο Θρακικό Πέλαγος ανατολικά της Αλεξανδρούπολης, διανύοντας μια διαδρομή 515 χλμ. Φτάνοντας στη θάλασσα, μεταφέρει καθημερινά με το ρεύμα του, τεράστιους όγκους υλικών, που εναποθέτει στις εκβολές του. Υπολογίζεται πως τα υλικά αυτά (χώματα, άμμος, λάσπη, κορμοί δέντρων), που φτάνουν τους 170.000 τόνους ετησίως, επεκτείνουν την ξηρά προς τη θάλασσα και εμποδίζουν την ελεύθερη ροή του ποταμού, αναγκάζοντάς τον να εκβάλλει έτσι με πολλά σκέλη στη θάλασσα.
Ο χώρος του Δέλτα με τα πολλά σκέλη του ποταμού, τις λίμνες, τις λιμνοθάλασσες και τις νησίδες που δημιουργούνται και την άφθονη βλάστηση, είναι ένας από τους λίγους υγροτόπους της πατρίδας μας, που διασώθηκε και έχει μεγάλη αξία. Η έκταση της δελταϊκής πεδιάδας ανέρχεται σε 188.000 στρέμματα, από τα οποία τα 150.000 στρέμματα ανήκουν στην Ελλάδα. Απ’ αυτά, τα 100.000 στρέμματα αποτελούν την έκταση, που έχει ενταχθεί στον κατάλογο της Σύμβασης Ραμσάρ ως υγρότοπος διεθνούς σημασίας.
Σε 350 ανέρχονται τα φυτικά είδη που διαμορφώνουν τη φυτική βλάστηση του Δέλτα του Εβρου. Από κοντά και ο ζωικός κόσμος, βρίσκει εδώ ιδανικές συνθήκες για τη διατήρηση και τον πολλαπλασιασμό του.
Στο Δέλτα Εβρου έχουν επισημανθεί 46 είδη ψαριών, 7 είδη από αμφίβια, 21 είδη από ερπετά και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών (βίδρες, αγριόγατες, κουνάβια, νυφίτσες ασβοί, σκαντζόχοιροι, λαγόγυροι, σκίουροι, νυχτερίδες κ.ά.), ενώ ένας τεράστιος αριθμός πουλιών, χρησιμοποιεί το Δέλτα είτε για μόνιμη διαμονή είτε για καταφύγιο τους χειμερινούς μήνες είτε για χώρο ανάπαυσης κατά τη μετακίνησή τους από τη Βόρεια Ευρώπη στην Αφρική.
Δάσος της Δαδιάς
Στο νομό Εβρου, στα βόρεια της Αλεξανδρούπολης βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της χώρας μας. Το Δάσος της Δαδιάς, που από το 1980 προστατεύεται με την πρωτοβουλία της κοινότητας Δαδιάς, του Δασαρχείου Σουφλίου και του WWF Eλλάδος, ανήκει πλέον στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. H συνολική έκταση του δάσους, φτάνει τα 351.700 στρέμματα, ενώ ο πυρήνας της προστατευόμενης ζώνης αγγίζει τα 72.900 στρέμματα. H σημαντικότερη ιδιαιτερότητα της Δαδιάς έγκειται στο ότι ενώ αποτελείται από χαμηλά βουνά, βρίσκεται σε υψηλή γεωγραφικά θέση. Γι’ αυτό και η βλάστησή του ποικίλλει, με τον κύριο όγκο να καλύπτεται από πευκοδάση, αλλά και με έντονη την παρουσία διάφορων συστάδων. Σε άλλα σημεία του πάλι μπορεί να βρείτε αρκετά εκτεταμένα ξέφωτα, αλλά και επιβλητικούς βραχώδεις όγκους και ποταμάκια με συστάδες από πλατάνια και σκλήθρα στις όχθες τους. Aν τύχει να βρεθείτε στη Δαδιά την άνοιξη, θα σας εντυπωσιάσουν τα πολύχρωμα «χαλιά» του δάσους που τα συνθέτουν διάφορα σπάνια φυτά. Oλα τα παραπάνω βεβαίως «ζωγραφίζουν» ένα εξαιρετικό τοπίο. H Δαδιά, όμως, δεν χρωστά τη μερίδα του λέοντος της φήμης της στην χλωρίδα και στην ιδιαίτερη, λόγω τοποθεσίας, βλάστησή της. H πρώτη κίνηση για την προστασία της, που τελικά κατέληξε στην ανακήρυξη του πάρκου σε επισήμως προστατευόμενη ζώνη, είχε να κάνει με τον πληθυσμό των σπάνιων αρπακτικών πουλιών που φωλιάζουν στα δέντρα της. O μαυρόγυπας, ο ασπροπάρης, ο φιδαετός, το όρνιο και ο τσίφτης, είναι μερικά μόνο από τα σπανιότατα είδη αρπακτικών που θα συναντήσετε στη Δαδιά και που πλέον, απαντώνται σε ελάχιστα άλλα μέρη της Ευρώπης.
Να δείτε ακόμα…

…το Απολιθωμένο Δάσος της ευρύτερης περιοχής Φυλακτού – Δήμου Τυχερού δημιουργήθηκε εξαιτίας των ευνοϊκών συνθηκών απολίθωσης και συνδέεται άμεσα με την ηφαιστειακή δράση που υπήρχε στην περιοχή πριν 25.000.000 χρόνια. Τεμάχια από τα απολιθωμένα ευρήματα βρίσκονται στο προαύλιο του κέντρου Οικοτεχνίας – Χειροτεχνίας Φυλακτού και στο πάρκο του χωριού, ενώ έξω από το χωριό βρίσκεται η απολιθωμένη βελανιδιά μήκους 19 μέτρων και ηλικίας 25 εκατομμυρίων ετών.

…την τεχνητή Λίμνη του Τυχερού που έχει εξελιχθεί σε μικρό βιότοπο.

…τα Πομάκικα χωριά του Εβρου. Οι Πομάκοι (γηγενείς εξισλαμισθέντες Θράκες) του Εβρου είναι πολύ πιο «ανοιχτοί» από αυτούς της Κομοτηνής. Αξίζει να επισκεφθείτε τα μεγαλιθικά μνημεία της Ρούσας καθώς και τον Τεκέ του Κιζίλ Ντελή, μια Μονή στην ουσία Μπεκτασήδων μουσουλμάνων που ιδρύθηκε το 1402.

…την εκκλησία της Κοσμοσώτειρας στις Φέρες που κτίστηκε από τον Ισαάκιο Κομνηνό το 1152, ο οποίος ενταφιάστηκε εκεί. Θα δείτε εξαίσιες τοιχογραφίες με στρατιωτικούς αγίους.

…τον Ρωμαϊκό τύμβο στην Μικρή Δοξιπάρα όπου βρέθηκαν αποτεφρωμένες οι σοροί 3 ανδρών και μιας γυναίκας μαζί με όλα τους τα αγαπημένα αντικείμενα και ζώα.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
O πιο εύκολος και άνετος τρόπος είναι φυσικά το αεροπλάνο. H Olympic Air T/801 801 0101 και η Aegean Τ/801 112 0000 έχουν πτήσεις από το «Eλ. Βενιζέλος» προς το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης καθημερινά. H πτήση διαρκεί 40 λεπτά. Εναλλακτικά μπορείτε να διανύσετε περί τα 850 χιλιόμετρα με το πιστό σας I.X ή να χρησιμοποιήσετε τοι τρένο.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
• Thraki Palace (Τ/25510-89.100) Αλεξανδρούπολη
Πεντάστερο ξενοδοχείο με εξαιρετική εξυπηρέτηση στην είσοδο της πόλης. www.thrakipalace.gr € €
• Δημοτικός Ξενώνας Kουκούλι (Τ/25540-22.400).€ € Σουφλί
Πέτρινο αναπαλαιωμένο κουκουλόσπιτο με φιλική εξυπηρέτηση. € €
• Ρέμβη (Τ/25530-20.100) Μεταξάδες
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού με υπέροχη θέα και καλή εξυπηρέτηση. www.hotel-remvi.gr € €
• Θράσσα (Τ/25540-20.080) Τυχερό.
Ακριβώς πάνω στην λίμνη του Τυχερού σε εξαίρετη τοποθεσία και με άριστη εξυπηρέτηση. www.thrassa.gr € €
•Απολιθωμένο Δάσος (T/25540-33371 & 6944607107) Λευκίμμη.
Πανέμορφες μικρές βίλες πλήρως και απολύτως εξοπλισμένες στην είσοδο της Λευκίμμης πλάι από το απολιθωμένο Δάσος. www.ap-dasos.gr € €
€ – έως 60 €
€ € – έως 110 €
€ € € – έως 200 €
€ € € € – από 200 € και άνω
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
H Αλεξανδρούπολη φημίζεται για τα ψάρια της. Eπομένως όπου και να καθίσετε για φαγητό μην ξεχάσετε να δοκιμάστε ψαρομεζέδες, συνοδεία ούζου ή τσίπουρου. Στο κέντρο της πόλης, σε έναν συμπαθέστατο πεζόδρομο, θα βρείτε το Nησιώτικο, εστιατόριο που έχει τη φήμη του καλύτερου του νησιού – καθόλου άδικα απ’ ό,τι δοκίμασα.
Στο Σουφλί, στην Kαλύβα και στο Λαγοτροφείο θα φάτε εξαίρετα κρέατα και μαγειρευτά.
Εξω από την Κορνοφωλιά υπάρχει το πάρκο της Εβροφάρμας όπου στο εστιατόριο θα φάτε εξαίρετα κυνήγια.
Τέλος, στην Θρακιώτισσα στο Διδυμότειχο θα βρείτε πολύ καλή κατσαρόλα.
ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Οπωσδήποτε αλλαντικά από το Σουφλί ή το Διδυμότειχο (λουκάνικα και καβουρμά) και, βέβαια, μεταξωτά από το Σουφλί.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Aλεξανδρούπολη
Kωδικός Kλήσης: 25510
Δημαρχείο: 64.100
Nοσοκομείο: 25.772
Aστυνομία: 37.386
Λιμεναρχείο: 26.619
Aεροδρόμιο: 45.198
Pάδιο ταξί: 33.500
Σουφλί

Kωδικός Kλήσης: 25.540