• 3 Δεκεμβρίου 2024

Stratilio

Απόψεις / Σημειώσεις / Δοκίμια

Συναισθηματική μαζοποίηση

Bystratilio

Απρ 16, 2020
0 0
Read Time:1 Minute, 33 Second
Πίνακας : Γιάννης Γαΐτης, “Παρθενώνας”

Όλο αυτό το συναισθηματικό ξεχείλισμα, όλος αυτός ο χείμαρος συμπαράστασης για τους ασθενείς, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, είναι ασφαλώς πρωτόγνωρα πράγματα θα πει εύλογα κάποιος. Μηνύματα κοινωνικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης, συγκινητικές ιστορίες, δεκάδες διαφημίσεις, διαγγέλματα, ήρεμες και απαλές φωνές που μας προτρέπουν να μείνουμε στο σπίτι, χαμογελαστοί (συνήθως ατάλαντοι) ηθοποιοί, (φάλτσοι) τραγουδιστές και καλλιτέχνες (β’ κατηγορίας) μας υπενθυμίζουν το χρέος προς τον συνάνθρωπό μας και γλυκανάλατοι πολιτικοί, που ξάφνου έγιναν με το ζόρι από τα Μ.ΜΜ.Ε “συμπαθείς”, μας κουνούν το δάχτυλο και μας κάνουν μαθήματα ηθικής και σωστής συμπεριφοράς ! Όλοι καλοί στο καθαρτήριο της συγκίνησης ! Ένας υπέροχος κόσμος συναισθηματικής πληρότητας ! Κι εμείς υπομένουμε τον εξευτελισμό και χαμογελάμε γεμάτοι ικανοποίηση, γιατί εκτελέσαμε το χρέος μας απέναντι στην πατρίδα, μένοντας στο σπίτι, εκτιμώντας τα αγαθά της ζωής και αναλογιζόμενοι τον πόνο και τον κόπο των συνανθρώπων μας. Κυρίως όμως, νιώσαμε την καθαρτήρια συγκίνηση, την ανακούφιση ότι συγκινηθήκαμε για ιερό σκοπό, ότι εκπληρώσαμε το χρέος μας ως άνθρωποι, ότι πράξαμε το καθήκον μας απέναντι στην κοινωνία. Για τα αυτονόητα, βέβαια ! Γιατί το πρόβλημα είναι υπαρκτό, και όλοι όσοι το υφίστανται ή βοηθούν άλλους να το ξεπεράσουν, αξίζουν τα συγχαρητήρια όλων. Αλλά ως εκεί. Εκείνο που δεν καταλάβαμε, νομίζω, είναι ότι όλη αυτή η συνεχής συγκινησιακή φόρτιση είναι η καλύτερη και πιο επιτυχημένη προπαγάνδα εθισμού σε μια κατάσταση αποχαύνωσης και εφησυχασμού για όσα στη συνέχεια θα “οφείλουμε” να κάνουμε : θα έχουμε εθιστεί να συγκινούμαστε συλλογικά (ουαί και αλίμονο, αν στο εξής δεν… συγκινείσαι !), να συντασσόμαστε στα “οράματα” των εκάστοτε κυβερνώντων, να υποτασσόμαστε στη μαζική κουλτούρα της συγκίνησης, ακόμη και για θέματα ασήμαντα ή ακόμη και γελοία. Κυρίως θα έχουμε εθιστεί σε μια βίαιη συναισθηματική μαζοποίηση με απρόβλεπτες για τις ζωές μας συνέπειες. Γιατί, τί πιο ευχάριστο για την πάσης μορφής και φύσεως εξουσία από μια κοινωνία εθισμένη να υπακούει στις εντολές της ; Είτε δικαιολογημένα, είτε αδικαιολόγητα ;

About Post Author

stratilio

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Αφήστε μια απάντηση