Χαρούκι Μουρακάμι, “Ο άχρωμος Τσουκούρου Ταζάκι και τα χρόνια του προσκυνήματος του”

Bystratilio

Ιούν 14, 2019

Read Time:1 Minute, 14 Second

Μπορεί κανείς να θεραπεύσει το παρόν επιστρέφοντας στο παρελθόν ; Μπορεί να επουλώσει τις πληγές του, βρίσκοντας απαντήσεις για μια απώλεια που στοιχειώνει τη ζωή του ; Ο “άχρωμος” Τσουκούρου Ταζάκι αποφασίζει να προσπαθήσει να δώσει νόημα και χρώμα στη ζωή του, ανακαλύπτοντας το μυστικό για το οποίο οι “έγχρωμοι” φίλοι του τον εγκατέλειψαν κάποτε, πριν από δεκαέξι χρόνια, ξαφνικά και χωρίς κανέναν προφανή λόγο, προκαλώντας του ένα αξεπέραστο συναισθηματικό σοκ.

Το ταξίδι του στο παρελθόν δεν είναι μια συνηθισμένη και χιλιοειπωμένη πράξη αυτογνωσίας. Ο δεξιοτέχνης Χαρούκι Μουρακάμι στήνει ένα απαράμιλλο (φυσικά) πλέγμα, στο οποίο τα όρια ανάμεσα στα όνειρα και στην πραγματικότητα γίνονται δυσδιάκριτα σε βαθμό αποπνικτικό. Η μελαγχολική διάθεση, η δυσκολία εναρμόνισης των ανθρώπινων σχέσεων, η καταβύθιση στον ψυχισμό των ηρώων είναι και σε αυτό το μυθιστόρημά του ο ιστός πάνω στον οποίο “παγιδεύει” τον αναγνώστη του.

Δεν είναι το καλύτερο βιβλίο του. Δεν είναι καν το “Νορβηγικό Δάσος” ή το “Νότια των συνόρων, δυτικά της λύπης”. Είναι όμως ένα βιβλίο – Χαρούκι Μουρακάμι. Μόλις το τελειώσει ο αναγνώστης, νιώθει πιο πλούσιος και πιο χορτάτος.
“Οι άνθρωποι δε συνδέονται μόνο μέσα από τα αρμονικά συναισθήματά τους. Μάλλον συνδέονται βαθιά μέσα από τα τραύματά τους. Δένονται μέσα από τον πόνο τους , από τις αδυναμίες τους. Δεν υπάρχει ησυχία χωρίς σπαραξικάρδιες κραυγές, συγχώρεση δίχως να τρέξει αίμα καταγής, αποδοχή που δεν περνάει μέσα από οδυνηρή απώλεια. Γιατί αυτά βρίσκονται στα θεμέλια της πραγματικής αρμονίας” (σελ. 289-290).