0
0
Read Time:1 Minute, 10 Second
Αν κάτι χαρακτηρίζει ιδιαίτερα την εποχή μας είναι η ασταμάτητη, καθημερινή, κοπιώδης προσπάθεια να γίνουμε ή να φανούμε-έστω για λίγο- κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαστε. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τον αγώνα των έφηβων κοριτσιών να “μεγαλώσουν” πάνω σε ψηλά τακούνια, μέσα σε σφιχτά εφαρμοστά ρούχα και κάτω από μπογιές και χρώματα που επιδιώκουν να δείξουν ότι δεν είναι κορίτσια,αλλά γυναίκες ; Πώς να εξηγήσει κανείς τη συμπεριφορά των έφηβων αγοριών που χτενίζουν το μαλλί, ντύνονται και καπνίζουν σαν παρηκμασμένοι ροκ σταρ ή αφήνουν γένια λες και είναι…κοσμικοί ιερομόναχοι ; Και πώς να εξηγήσει κανείς τη μανία των μεγαλύτερων να φανούν νεότεροι, τρέχοντας στα γυμναστήρια, κάνοντας μπότοξ, φορώντας ρούχα που “έκλεψαν” από τα…παιδιά τους και το μόνο που δεν κάνουν είναι να έχουν στο στόμα τους ένα γλειφιτζούρι ; Ζούμε στην εποχή της υποκρισίας και του ψεύτικου εντυπωσιασμού. Οι έφηβοι βιάζονται να μεγαλώσουν και οι “μεγάλοι” πασχίζουν να επιστρέψουν στα…τριάντα. Μια ολόκληρη κοινωνία βουτηγμένη στη ματαιοδοξία, θύμα της επιδιωκόμενης εικόνας της και της μοδάτης βιτρίνας, παγιδευμένη στη ρηχή προσπάθεια του πρόσκαιρου τελικά εντυπωσιασμού.Μια ολόκληρη γενιά εφήβων που δε χαίρεται την ηλικία της και μια ολόκληρη γενιά σαρανταφεύγα που νομίζει ότι συναρπάζει με την ακριβοπληρωμένη νεανική (;) εικόνα της και προκαλεί ρίγη θαυμασμού στον περίγυρο. Ένας βασανιστικός αγώνας να γίνουμε αποδεκτοί και να προκαλέσουμε επιφωνήματα θαυμασμού για τη εξωτερική μας εμφάνιση και όχι για την οξύνοια και τις ηθικές αρχές μας.
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %