Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία οι Δαίμονες ήταν κατώτερες θεότητες που διαμοίραζαν (από το ρήμα δαίω=διαμοιράζω, διανέμω) τη μοίρα και τις τύχες των ανθρώπων. Υπήρχαν ταυτόχρονα για κάθε άνθρωπο δύο ειδών : οι καλοί δάιμονες που τον έκαναν ευδαίμονα, δηλαδή ευτυχισμένο, και οι κακοί δαίμονες που τον έκαναν κακοδαίμονα, δηλαδή δυστυχισμένο.
Θυμήθηκα το εξαιρετικό αυτό βιβλίο του ανυπέρβλητου Gabriel Gatcia Marquez με αφορμή τον Έρωτα, το γνωστό δαιμόνιο, που καθορίζει την ευδαιμονία ή την κακοδαιμονία μας όσο κανένα άλλο. Είτε με τη διαρκή παρουσία του στη ζωή μας, είτε με την απουσία του.
Προσοχή, όμως ! Ο καθένας είναι ελεύθερος να δεχτεί ή να απορρίψει τα “δώρα” του. Η αποδοχή της ευδαιμονίας ή της κακοδαιμονίας του έρωτα είναι ελεύθερη προσωπική επιλογή…
Gabriel Garcia Marquez, “Περί Έρωτος και άλλων δαιμονίων”
Read Time:36 Second