Βιβλία
Ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν (ιταλικά: Giorgio Agamben, Ρώμη, 22 Απριλίου 1942) είναι Ιταλός φιλόσοφος και συγγραφέας. Εξειδικεύτηκε στη σκέψη των Βάλτερ Μπένγιαμιν, Μάρτιν Χάιντεγκερ, Καρλ Σμιτ και Άμπι Βάρμπουργκ (Aby Warburg). Ενδιαφέρθηκε για την ιστορία των εννοιών, κυρίως της μεσαιωνικής φιλοσοφίας αλλά και μέσα στη γενεαλογική μελέτη των κατηγοριών του δικαίου και της θεολογίας. Η έννοια της βιοπολιτικής, δανεισμένη από τον Φουκώ, είναι το κέντρο ενδιαφέροντος πολλών έργων του.
Βιογραφικό
Πτυχιούχος νομικής και φιλοσοφίας, ο Αγκάμπεν έκανε τη διατριβή του πάνω στη Γαλλίδα φιλόσοφο και πολιτική ακτιβίστρια Σιμόν Βέιλ (Simone Weil) και έπειτα συμμετείχε ως μεταδιδακτορικός στα σεμινάρια του Χάιντεγκερ πάνω στον Χέγκελ και τον Ηράκλειτο.
Αφότου δίδαξε διαδοχικά στο Πανεπιστήμιο της Ματσεράτα και στο Πανεπιστήμιο της Βερόνα, το 2003 κατέλαβε θέση καθηγητή Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας. Παραιτήθηκε από την ιταλική πανεπιστημιακή εκπαίδευση το 2009.
Ως μελετητής του Βάλτερ Μπένγιαμιν και του Γιάκομπ Τάουμπες (Jacob Taubes), επεξεργάστηκε στα ιταλικά το σύνολο των έργων τους. Μετά την εκπαίδευση του με τον Χάιντεγκερ, το έργο του Μισέλ Φουκώ έγινε γι’αυτόν κύριο σημείο αναφοράς. Επίσης ο Αγκάμπεν επηρεάστηκε από το έργο των Ζακ Ντεριντά, Γκυ Ντεμπόρ , Χάννα Άρεντ, Aby Warburg, Carl Schmitt και Φρίντριχ Νίτσε. Επίσης ενδιαφέρεται και επηρεάζεται από διαφορετικά πεδία όπως η ιστορία του δικαίου, η θεολογία και η ιστορία της τέχνης.
Τα έργα του προσεγγίζουν διαφορετικά ερωτήματα για τη γλώσσα, τη θεολογία του Αποστόλου Παύλου υπό την επιρροή του έργου του Taubes, το ζώο και τον άνθρωπο, τη γραμμή του Χάιντεγκερ, την επιθυμία, τα πάθη, σχετικά με τον Αριστοτέλη και τον Φρόυντ. Το 2006 έλαβε το βραβείο Charles Veillon για το σύνολο του έργου του. Σήμερα συνεχίζει να παρεμβαίνει οργανώνοντας σεμινάρια στο Πανεπιστήμιο Paris VIII (Vincennes–Saint-Denis) όπως το 2011 που πρότεινε το σεμινάριο « Je le veux. Je l’ordonne. Archéologie du commandement et de la volonté. » (Το θέλω, το διατάζω. Αρχαιολογία της εντολής και της επιθυμίας.)
Πολιτική φιλοσοφία
Ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν ανέπτυξε μια πολιτική φιλοσοφία η οποία ξεκίνησε από την τριλογία του Homo Sacer. Αναλύοντας την έννοια “Κατάσταση εξαίρεσης” (État d’exception), ισχυρίζεται πως η ίδια αδυναμεί να διακριθεί πλέον από την κανονική κατάσταση (situation normal), θέση επηρεασμένη από τη διατριβή του Walter Benjamin πάνω στην φιλοσοφία της ιστορίας. Από τον Michel Foucault δανείστηκε το θέμα της βιοπολιτικής από την Ιστορία της Σεξουαλικότητας.
Βιβλιογραφία στα ελληνικά
- 1999 Τα δικαιώματα του ανθρώπου και η βιοπολιτική. Πού ξεκινά η νέα έξοδος – Τι είναι ένα στρατόπεδο
- 2002 Η μορφή της ζωής
- 2003 Χρόνος και ιστορία
- 2004 Τα όρια του σώματος, (κείμενα των: Μπάτλερ, Φουκώ, Αγκάμπεν, Μερλώ-Ποντί κ.ά)
- 2005 Homo Sacer
- 2005 Η εξαίρεση και οι κανόνες
- 2006 Βεβηλώσεις
- 2007 Η κοινότητα που έρχεται
- 2009 Διαφορά και επανάληψη. Ο κινηματογράφος του Guy Debord
- 2011 Βία και ελπίδα στο τελευταίο θέαμα
- 2012 Το έργο του ανθρώπου
- 2013 Πού πηγαίνει η δημοκρατία; (κείμενα των: Μπαντιού, Ρανσιέρ, Ζίζεκ, Αγκάμπεν κ.ά.)
- 2013 Κατάσταση εξαίρεσης
- 2015 Εμείς οι πρόσφυγες, (κείμενα των: Άρεντ, Αγκάμπεν και Τραβέρσο)
- 2015 Αυτό που μένει από το Άουσβιτς
- 2016 Πιλάτος και Ιησούς
- 2016 Homo Sacer
- 2016 Στάσις
Πηγή : https://el.wikipedia.org/