Καθημερινότητα

Τώρα πρέπει να συρρικνώσουμε το “εγώ” , για να διεκδικήσουμε στο μέλλον περισσότερα. Τώρα πρέπει να αποσυμπιέσουμε το άγχος μας για την “επιτυχία”, για να μπορούμε αύριο να την απολαύσουμε…

Ο καθένας βλέπει τον εαυτό σαν ένα πολύτιμο έργο τέχνης.Το φροντίζει, το περιποιείται, το φιλοτεχνεί. Το συμπληρώνει. Διορθώνει τις ατέλειές του, αν και συχνά ξεχνάει πόσο εύθραυστο είναι. Ακολουθεί μια…

Αν δε σου αρέσει η πραγματικότητα, ίσως να μην φταίει η πραγματικότητα. Άλλαξε τις λέξεις με τις οποίες την περιγράφεις. Άλλαξε τη σύνταξη, τη σειρά των λέξεων που χρησιμοποιείς. Κάνε…

Σε λίγες ώρες τελειώνει επιτέλους η πιο αγχωτική μέρα της χρονιάς, η πιο συναισθηματικά φορτισμένη μέρα, η πιο φορτωμένη με τις υποσχέσεις της προηγούμενης.Άραγε πρόλαβα να κάνω σωστά τον απολογισμό…

Οι πράξεις μας είναι μη αναστρέψιμες. Από το χάδι ως τη χειροδικία οι πράξεις μας φέρουν το βάρος της ευθύνης και αποθέτουν το φορτίο των συνεπειών τους στις πλάτες μας.…

Φέτος δεν εύχομαι τίποτα. Απαιτώ τα πάντα. Η ευχή υποκρύπτει την υποταγή σε κάτι μεταφυσικό. Η απαίτηση διακηρύσσει την ανυπακοή στην αλλοτρίωση και ενίοτε προσβλέπει σε κάτι λογικό.Απαιτώ υγεία, ειρήνη…

Έτσι κι αλλιώς ο καθένας κλείνεται μέσα στο δωμάτιο του μυαλού του, κατεβάζει από τα ράφια τα παιχνίδια του, τα ξεσκονίζει, τα γυαλίζει και παίζει μαζί τους . Κι ενώ…

Οι λέξεις είναι σημασιολογικά αδρανείς. Απομονωμένες από το γλωσσικό περιβάλλον δε σημαίνουν τίποτα. Μόνον στο πλαίσιο μιας πρότασης αποκτούν σημασία και νόημα τα γλωσσικά σημεία. Τί σημαίνει η λέξη “εγώ”…

Με όσα χρώματα και αν βάψουμε τις αναμνήσεις μας, όσο βαθιά και αν χαράξουμε ονόματα και περιγράμματα, με όση ένταση και αν εγγραφούν τα πάθη μας, η ετυμηγορία της μνήμης…

Υπάρχουν πράγματα στη ζωή μας που δε λέγονται, αλλά μόνον δείχνονται. Για παράδειγμα, ο έρωτας : όταν αρχίζουμε να μιλάμε για αυτόν, να εξηγούμε τί αισθάνεται ο ερωτευμένος, πώς εκδηλώνει…