Στη μεγάλη βιβλιοθήκη της ζωής μεγαλύτερη αξία δεν έχουν ίσως οι τόμοι της πολύχρωμης εγκυκλοπαίδειας, αλλά τα μικρά σημειώματα, τα σφηνωμένα ανάμεσα στα σώματα των βιβλίων, που στριμώχνονται και διαγκωνίζονται για να κερδίσουν ένα άγγιγμα των δαχτύλων μας.
Τα μεγάλα βιβλία ανοίγουν δρόμους, αλλά τα σημειώματα μας βοηθούν να τους επιλέξουμε. Αυτά τα μικρά, ξεχασμένα απομεινάρια της ζωής μας, τα ξέφτια των επιλογών μας είναι οι οδοδείκτες, για να τους βαδίσουμε.
Αλλά κι εκείνα τα ξεχασμένα, που δε διαβάστηκαν ποτέ με προσοχή, που δεν τα δόθηκε η σημασία που θα έπρεπε, θα χάσκουν πάντα ορφανά, γεμάτα ανεκπλήρωτες υποσχέσεις…[16/11/2018]
Η κατεργασμένη συνείδηση , η σμιλευμένη θέληση και η επώδυνη αναγέννηση από τα λάθη. Αυτές είναι τα τρεις βασικές προϋποθέσεις μιας ειλικρινούς αυτογνωσίας, μιας έντιμης συνθηκολόγησης με την εύθραυστη φύση μας…[17/11/2018]
Έχουμε την ανάγκη των ανθρώπων γύρω μας, είτε για να ερεθίζουν το αισθητικό μας πεδίο, είτε για να διευρύνουν το χώρο μας και να μοιράζονται την αύρα μας.
Τους χρειαζόμαστε, είτε είναι περιφερόμενες σκιές, είτε αναμνήσεις και ιδεατά είδωλα…[14/11/2018]
Πάντα να κοιτάς μπροστά ! Ό,τι ξέμεινε στο παρελθόν, ακόμη και αν σου δίνει την εντύπωση πως σε τραβάει προς τα πίσω, στην πραγματικότητα είναι μια ώθηση που σε οδηγεί στο μέλλον.
Έτσι κι αλλιώς, καλπάζουμε στη ράχη του χρόνου, είτε κουβαλάμε στην πλάτη μας τα βαρίδια του παρελθόντος, είτε φοράμε τα καινούρια μας φτερά και δρασκελίζουμε στην επόμενη μέρα…
Τα λόγια κάποτε είναι πιο δυνατά από τις πράξεις.
Χαράσσουν τα όρια του κόσμου μας, περιχαρακώνουν τη σκέψη μας και τιθασεύουν την ακόρεστη φαντασία μας.
Κάποτε πάλι αποκτούν μια δύναμη τελεστική : βαφτίζουν τους όρκους μας, μηρυκάζουν τους φόβους μας και μας λυτρώνουν από τις ενοχές μας.
Κάθε λέξη γίνεται σκοινί που μας δένει στη γη. Γίνεται πάσσαλος που συγκρατεί το συρματόπλεγμα γύρω από τον αδέσποτο εαυτό μας.
Μπορεί να γίνει χάδι στην ψυχή, ξυράφι πάνω στην πληγή…[12/11/2018]
Αρκεί ένα μόνο αναμνηστικό πετραδάκι να σφηνώσει σε κάποιο αυλάκι του μυαλού, για να επιβραδύνει τη ροή της μνήμης. Φράζει το ρυάκι των αναμνήσεων και φουσκώνει το ρεύμα των ξεχασμένων αισθημάτων.
Αν ξεκολλήσει σύντομα, αποκαθίσταται η ροή και η ψυχική τάξη επανέρχεται, χωρίς άλλες συνέπειες. Αν μείνει για πολύ καιρό σφηνωμένο, δημιουργεί λιμνάζοντα νερά και ένα περιβάλλον νοσηρό, με βρωμιές, κακοσμία και αναθυμιάσεις…
Χειρότερο ακόμη και από το να πονάς είναι το να μη νιώθεις τίποτα. Αν νιώθεις, υπάρχει ελπίδα να αισθανθείς και τη χαρά και την απόλαυση, κάπου ανάμεσα στον πόνο και την ψυχική οδύνη για το ανεκπλήρωτο. Αν δε νιώθεις όμως, περιφέρεις απλώς το σαρκίο σου σαν άχρηστο μεταλλικό δοχείο. Ο θόρυβος που κάνεις πολύς, αλλά είναι μόνον η αντήχηση του κενού σου…[4/11/2018]
Είναι ένας τύπος που όλοι τον φροντίζουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Συχνά τον κολακεύουν, τον παινεύουν και σπανίως τον στηλιτεύουν. Δικαιολογούν τις παιδικές αταξίες του. Κατανοούν τις νεανικές αφέλειες του. Επιρρίπτουν τις ενήλικες ανωριμότητές του στα παιδικά του «τραύματα» και συγχωρούν τα λάθη του, λίγο πριν σαλπάρει για το άγνωστο. Ζουν μαζί του, αναπνέουν τον ίδιο αέρα και συνηθίζουν τα καμώματα και τις ανοησίες του με θαυμαστή ευκολία. Είναι το είδωλο της ανοχής τους σε κάθε λάθος τους και το ολόγραμμα του εαυτού τους σε κάθε πάθος τους… [3/11/2018]
Το υφαντό του κόσμου προκαλεί την επανάπαυση, τη νωθρή συνήθεια, την ανόητη απάρνηση του αυτεξούσιου.
Τραμπαλιζόμαστε πάνω στην ελαστική ηθική του. Μπλεκόμαστε μέσα στις θανάσιμες θηλιές του, πέφτουμε μέσα στις τρύπες που δημιουργούν οι ξηλωμένες ίνες του, και όταν τυλίγεται γύρω από το μουδιασμένο εαυτό μας μπροστά στο ανεξήγητο, άλλοτε μας χαρίζει μια προσωρινή θαλπωρή και άλλοτε μας πνίγει…[4/11/2018]
Η διαφορά ανάμεσα στο κακό και στο καλό είναι εκείνο το «κ» που σκαλώνει πίσω βαθιά στον ουρανίσκο. Το κακό προφέρεται στο βάθος του στόματος, σαν να ντρέπεται να ειπωθεί. Το καλό έχει εκείνο το «λ», που εκτοξεύεται πίσω από τα δόντια, καθώς υγραίνονται απ’ την ορμή της γλώσσας. Το πρώτο θέλει να κρυφτεί, σαν να έχει ενοχές, το δεύτερο λαχταράει να βγει στο φως, να απλωθεί, να πλημμυρίσει… [1/11/2018]